|
W
naszym gabinecie oferujemy diagnostykę oraz leczenie chorób
przytarczyc, kwalifikację do leczenia operacyjnego oraz opiekę dla
pacjentów po zabiegach usunięcia przytarczyc.
Przytarczyce to zazwyczaj cztery niewielkie gruczoły umiejscowione
wokół tarczycy. Mogą także wystąpić w innych miejscach na ciele,
ich lokalizacja jest zmienna osobniczo. Ich zadaniem jest produkcja
parathormonu (PTH), który reguluje gospodarkę
wapniowo-fosforanową. Jeśli poziom wapnia we krwi jest zbyt niski,
pobudzana jest jego absorpcja z kości i jelit, aby powrócić do
prawidłowego poziomu tego pierwiastka.
Nadczynność przytarczyc to stan groźny dla zdrowia, oznacza onzaburzenia w gospodarce wapniem.
Nadczynność przytarczyc może być wywołana rozrostem komórek
budujących przytarczyce, gruczolakiem zlokalizowanym na jednej lub
kilku przytarczycach lub rakiem przytarczyc. W przypadku nadczynności
przytarczyc parathormon jest produkowany w zbyt dużych ilościach,
podnosząc jego poziom we krwi kosztem narządów.
Wywołuje to w organizmie:
- zmniejszenie ilości wapnia w kościach i przeniesienie tego pierwiastka do surowicy krwi;
- obniżenie wydzielania wapnia w nerkach;
- zwiększenie absorpcji wapnia w jelitach;
- podniesienie poziomu kwasu solnego w żołądku.
W związku z tym, objawami nadczynności przytarczyc mogą być:
- osłabienie kości, a nawet osteoporoza;
- torbiele na kościach;
- kamienie nerkowe;
- wrzody żołądka;
- oddawanie dużych ilości moczu.
Kolejne, niecharakterystyczne objawy nadczynności przytarczyc to:
- depresja;
- osłabienie mięśni;
- bóle głowy;
- przemęczenie.
Leczenie obejmuje usunięcie przytarczyc, ale także leczenie objawowe,
czyli po prostu niedopuszczanie do pogłębienia się zaburzenia:
- unikanie żywności bogatej w wapń;
- nawadnianie;
- leczenie osteoporozy.
|
|
|
